Assistant Professor Dr Homhuan Buarabha
Faculty of Humanities and Social Sciences, Khon Kaen University
The objective of this qualitative research was to study the aesthetic concept of mural paintings and the aesthetic judgments of mural paintings in Buddhist philosophy. The methods for study were in-depth interviews and documentary investigation. The data was collected from Buddhist shrines and interviews, along with primary and secondary sources, such as documentaries and texts. Data was synthesized and presented by descriptive analysis.
The results of the study indicate that mural paintings in the Buddhist shrines refer to images associated with Buddhism, traditional beliefs and the life style of the villagers at all levels. The beauty of such mural paintings is the color, the light, space, shape and the language as a concept to convey an understanding and have the power to create feelings of desire, love, willingness and be admirable in the minds of the people. The criteria for judging the beauty of the mural paintings in Buddhist philosophy are two types: 1) The beauty of the Dharma as an objective value; and 2) the beauty of man, animal and nature based on the emotions and affection of each person. The aesthetics of mural paintings in Buddhist philosophy is a beauty that depends on the emotions caused by sensations. This is subjective, but can be developed as beauty in an objective manner.
(เสนอในการประชุมวิชาการระดับชาติ "โลกกับธรรม : ภูมิปัญญาความรู้ในงานพุทธศิลป์อีสาน" ระหว่างวันที่ 22-23 กุมภาพันธ์ 2561 ณ โรงแรมพูลแมน ขอนแก่น ราชาออคิด จังหวัดขอนแก่น จัดโดย โครงการวิวัฒน์ไทยศึกษานานาชาติเพื่อการพัฒนาสังคมไทย (ENITS) สถาบันไทยศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, สาขาวิชาภาษาและวรรณคดีตะวันออก คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี และ สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น)