ดอกพิกุล หรือ ดอกกุน (ชื่อท้องถิ่นภาคใต้) มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า  Miusops elengi Linn ดอกพิกุลเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ไม่ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มทรงกลมรูปเจดีย์หรือกลมทึบ ใบดกออกหนาแน่นเปลือกต้นสีน้ำตาลอมเทา แตกเป็นร่องตามแนวยาว ทั้งต้นมีน้ำยางสีขาว กิ่งอ่อนและตามีขนสีน้ำตาลปกคลุม ใบเดี่ยว เรียงสลับกันห่าง ๆ ใบรูปไข่ รูปรีหรือรูปขอบขนาน โคนใบมน ปลายใบแหลม เป็นติ่งสั้น ๆ ขอบใบเรียบและเป็นคลื่นเล็กน้อย แผ่นใบค่อนข้างหนาและเหนียว สีเขียวสดเรียบเป็นมัน หูใบรูปเรียวแคบ ร่วงง่าย ดอกออกเดี่ยว ๆ หรือเป็นกระจุก ๒-๖ ดอก ตามซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ดอกมีกลิ่นหอม กลีบเลี้ยงด้านนอกมีขนสั้นนุ่มสีน้ำตาล รูปใบหอก ติดทน กลีบดอกสั้นกว่ากลีบเลี้ยงเล็กน้อย กลีบดอก ๘ กลีบโคนเชื่อมกันเล็กน้อย กลีบดอกแต่ละกลีบจะมีส่วนยื่นออกมาด้านหลัง ๒ ชิ้น ซึ่งส่วนที่ยื่นออกมาแต่ละชิ้นนี้จะมีลักษณะ ขนาดและสีคล้ายคลึงกันกับกลีบดอกมาก ทำให้ดูคล้ายกลีบดอก กลีบดอกสีขาวนวล มีกลิ่นหอมเย็น กลิ่นยังคงอยู่แม้ตากแห้งแล้ว ดอกร่วงง่าย เมื่อใกล้โรยเป็นสีเหลืองอมน้ำตาล อับเรณูรูปใบหอก ผลสดแบบผลมีเนื้อ รูปไข่ ปลายแหลมสีเขียว ที่ขั้วผลมีกลีบเลี้ยงติดคงทน ผลอ่อนสีเขียว มีขนสั้นนุ่ม ผลสุกสีเหลืองถึงสีส้ม มีรสหวานเล็กน้อย รับประทานได้ มีเมล็ดเดียว เมล็ดแบนรี เปลือกแข็ง สีน้ำตาลเข้มหรือดำเป็นมัน ออกดอกติดผลตลอดปี

(อ้างอิงจาก http://www.yala.go.th/content/tree)