นาซิดาแฆ หรือหากเขียนเป็นภาษามลายูกลางจะเรียกว่านาซิดาฆัง (Nasi Dagang) ประกอบด้วย 2 ส่วน หนึ่งข้าวที่หุงกับกะทิ สองน้ำแกงราด อาจจะเป็นปลาโอ ไก่ ไข่ต้ม กุ้ง นาซิดาแฆ เป็นชนิดอาหารของชาวคาบสมุทรมลายู บริเวณทางภาคใต้ของประเทศก็พบอาหารชนิดนี้อยู่ เรียกว่า ข้าวมันแกง ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้เรียก นาซิดาแฆ ส่วนทางมาเลเซียจะรู้จักในชื่อ นาซิเลอมะ นาซิดาแฆของคนมลายูในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้จะใช้ข้าวสองชนิดในการหุง ได้แก่ ข้าวเจ้าและข้าวเหนียว ในส่วนของน้ำแกงส่วนมากจะเป็นแกงปลาโอหรือแกงไก่ กินกับไข่ต้ม โรยด้วยสมันกุ้งและข้าวคั่ว

คนมักจะกินนาซิดาแฆเป็นอาหารมื้อเช้า แต่ปัจจุบันอาหารชนิดนี้แทบจะเป็นอาหารหาทานยาก เนื่องจากมีขั้นตอนการทำที่ซับซ้อน จะมีให้เห็นเยอะเฉพาะในช่วงเทศกาล โดยเฉพาะในช่วงรายอแน

ที่มาของนาซิดาแฆยังไม่มีข้อสรุปแน่ชัด บ้างก็ว่ามาจากคำว่า ดาฆัง (dagang) ที่หมายถึงอนาถา เนื่องจากหุงด้วยข้าวผสม อีกคำอธิบายหนึ่งชี้ว่า นาซิดาแฆ มาจากคำว่าดาฆัง ที่หมายถึง พ่อค้าต่างถิ่น (perdagangan) ที่นำอาหารชนิดนี้เข้ามาในสมัยที่ปัตตานียังเป็นรัฐอิสระ โดยมีการสันนิษฐานอีกว่าน่าจะมาจากชาวชวาหรือสุมาตราเพราะบริเวณนั้นมีมะพร้าวเป็นจำนวนมาก